ایستواغ د پغفامز

در سال 1964 در اورلئان متولد شد و بیشتر دوران کودکی خود را در مراکش گذراند. زندگی وی در مدیترانه سبب شد او با روایح ؛ادویه ها ؛ روغن های معطر و حال هوای مدیترانه ای آشنا شود.
در سال 1984 وارد دانشکده هتل داری شد، ودر زمینه هتل داری ورستوران داری تحصیل کرد. در سن 22 سالگی اولین رستوران خود را در فرانسه با فضایی متفاوت و منویی که با فضای رستوران هماهنگ بود تاسیسس کرد.
سفر او به موزه عطر گریس Grasse museum باعث رویارویی وی با دنیای شکفت انگیز عطر شد. روستای کوچکی در جنوب فرانسه که هنر عطر سازی فرانسه در آنجا شکل گرفت. او بر این شد که به دنبال این هنر زیبا رود ودر سال 1997 وارد دانشکده ی ISIPCA (موسسه برتر صنعت عطر و لوازم آرایشی و بهداشتی) شد ودوسال در آنجا به فراگیری اصول وفنون عطر سازی اهتمام ورزید.
در سال 1999 او رویاهای خود را دنبال کرد ودست به خلق روایحی کرد که بعد ها تبدیل به آثار هنری شگفت انگیزی شدند. در سال 2000 او اولین عطر خود را تولید و برند histoires de parfums پایه گزاری نمود.
او برآن شد که با استفاده از روایح داستان سرایی کند وهمان گونه که خود وی میگوید ؛ من دوست دارم داستانهایی بسازم که مردم را در رویا ببرد ولی چون من نویستده نیستم با عطرهایم این کار را میکنم وجوهر خودکار من همان رایحه ها هستند؛ کتابخانه ای بویایی که داستانهایی راجع به شخصیت های معروف ، سالها، اسطوره ها، شعرها و موسیقی می گوید.
با استفاده از این کتابخانه ی عطر ، جرالد قیسلین می خواست تا داستانها را از طریق روایح بیان کند. درست همانطور که کتاب ها با کلمات این کار را میکنند و احساسات ما را برمی انگیزند.
مجموعه ایجاد شده توسط جرالد قیسلاین با هیچ قانونی غیر از الهام اداره نمی شود. وباز هم طبق گفته خود وی ایجاد یک عطر بسیار فنی است اما از آنجایی که من یک فرد فنی نیستم ، فقط هنگام ایجاد از غریزه خود استفاده می کنم. البته که آموزش و تمرینات وی وکسب تجربه ها وسفر هاو .. باعث پیشرفت نبوغ وی شده و در کار او اثر گذاشته است.
«من همیشه احساس کرده ام که عطر احساساتی را بیدار می کند که کلمات قادر به بیان آن نیستند
هیچ گونه قافیه یامنطق برای طرز بیان احساس عطر در ما وجود ندارد.
احساسات و غریزه ؛ما را به سمت هسته اصلی خاطرات می برد و شخصیت واقعی ما را آشکار می کند.
من 18 سال پیش Histoires de Parfums را ساختم تا داستان افراد استثنایی را بگویم ،
داستانهای آنها تا زمانی که روی پوست نباشد وجود ندارد. »
جرالد قیسلین 2018