هفتهی پیش خیلی کوتاه دربارهی جنسیتزُدایی از رنگها، هنر و عطر صحبت کردیم و گفتیم اینها از جمله مواردی هستن که در خیلی از کشورهای پیشرفته مرزهای جنسیتیشون برداشته شده؛
این هفته ادامهی این مطلبو پی میگیریم و اینبار بیشتر دربارهی عطرها صحبت میکنیم.
خیلی از ما، به عنوان خانم یا آقا گاهی وقتا به این برخوردیم که بعضی خانمها از بوهای مردونه خوششون میاد و خیلی از خانمها حتی علاقهمند به بوی عطر معروف Lalique Encre Noireهستن که به شدت تاریک و تلخه!
رایحه این عطر به قدری تلخ و چوبیه که میشه گفت زنی که این عطرو میپوشه شبیه زنیه که از موزیک هِوی متال خوشش میاد و اونو نه با هدفون و تو خلوت خودش، بلکه با صدای بلند و در میون جمعیت داره گوش میده!
همون اندازه رُک، جسور و بااعتمادبهنفس!
همینطور در کشورهای شمال اروپا خیلی از خانمها به بوی عطر Pour Un Homme de Caron علاقهمند هستن (همون عطری که باباها و بابابزرگای ما با کتشلوار و تیپ کاملا مردونه میپوشیدن) و اون عطرو برای استفاده شخصی خودشون انتخاب میکنن. اونقد این ماجرا در اون جمعیت جاافتاده که دیگه کسی به عبارت فور مِن (برای مردها) روی عطر توجهی نمیکنه و زن و مرد آزادانه و با توجه به علاقهی شخصی خودشون این عطرو میپوشن و از پوشیدنش لذت هم میبرن!
اینها دو تا مثال از دو عطری بود که در ایران ما به عنوان عطرای کااااملا مردونه میشناسیمشون و فکر میکنیم هرچی مردتر، انکغ نواغِ تلختر!!! 😉
ولی میبینیم که چه راحت توسط بعضی خانمها استفاده میشن.
هفتههای بعد بیشتر به داستان جنسیت در عطرها میپردازیم...